วันที่ 128 อ.เมือง จ.ลำปาง ถึง อ.เถิน จ.ลำปาง
เมื่อคืนร้อนมาก นอนไม่หลับเลย ถ้าพักที่นี่หน้าหนาวคงจะโอสุดๆ เช้านี้ออกมาครึ้มฟ้าครึ้มฝนแต่เช้าเลย
วันนี้มีกลุ่มจักรยานจากชมรมลำปางไบค์ มาปั่นไปส่งกลางทาง ตอนแรกนึกว่า คนสองคน โห….เห็นยืนรอกันเพียบเลย หลังจากถ่ายรูปกันเป็นที่ระทึกเราก็เริ่มออกเดินทาง
ในจำนวนทั้งกลุ่ม สะดุดตาอยู่ที่สองคน พี่คนแรกไม่ได้ถามชื่อมา ขอโทษด้วยค้าบ สะดุดตากับรองเท้าของพี่มาก เพราะพี่เล่นใส่ Croc กับถุงเท้ามาปั่นจักรยานซะงั้นอะ เท่มากเลย พี่เขาบอกตอนนี้รอรองเท้า Keen ที่สั่งมาจากร้านรถถีบที่มหาสารคามอยู่ อีกไม่นานก็จะไปออกทริปที่พม่ากับเฮียต้อม บ๊ะ…นั่นไง กะแล้วเชียวว่าต้องรู้จักกับพี่ต้อม ใครไม่รู้จักพี่เขา ไปตามอ่านได้ในวันที่เราปั่นถึงมหาสารคาม เป็นหนึ่งในผู้มอบทะเบียนจักรยานคันนี้มา แหม…โลกมันกลมจริงๆ จะว่ากลมมั้ยก็คงไม่กลม แต่ด้วยวงเวียนของคนปั่นจักรยานในเมืองไทยที่เป็นทัวรริ่งยังไม่ใหญ่มาก เลยทำให้มันดูเหมือนกลม 555
อีกคนนึงนี่ เขาว่าเป็นสมาชิกชมรมจักรยานลำปางที่อายุเยอะที่สุดถึง 78 ปี โอ้โห…ปั่นไวมาก ชิวมาก อายุเป็นเพียงแค่ตัวเลขแบบสุดๆ นี่สินะที่เขาว่าถ้าคนเราหมั่นออกกำลังกาย ตลอดเวลา อย่าเอาข้ออ้างของเรื่องอายุมาเป็นตัวหยุดกิจกรรมต่างๆ ต่อให้อายุมากขึ้น แต่กำลังวังชาร่างกายมันก็ยังฟิตได้อยู่ดี ปั่นมาแล้ว 63 จังหวัด เห็นมาหลายอายุมาก เห็นคนอายุมากๆที่ไม่คืดว่าจะมีแรงปั่น ก็สามารถปั่นได้เป็นร้อยกิโล เล่นวัยรุ่นอายไปเลยทีเดียว เพราะฉะนั้นจำไว้ คนเราอะแก่ได้แต่ตัวเลข แต่ร่างกายห้ามแก่
วันนี้มาถึงเถิน ระหว่างทางก็โดนคนบีบแตรใส่ คือ ณ.จุดนี้มันเกิดการชินชา มองกระจกหลังมาเห็นรถขับตามมาก็ทำใจไปเลยว่าเดี๋ยวจะต้องมีเสียงแตร แต่วันนี้ปั่นผ่านศาลเจ้า เห็นคนขับรถผ่านบีบแตรใส่กันเกือบทุกคน เลยทำให้เราเอามาเปรียบเทียบแบบ ฮาฮา ว่าเอ๊ะ นี่เขาคิดว่าเราเป็นศาลเจ้าเคลื่อนที่หรือเปล่า ถึงได้บีบแตรใส่ตลอด 555
มาถึงเถิน ไม่รู้จะนอนไหน แนะนำให้นอนที่ปั๊ม LP นะโรงแรมสมปอง ราคา 400 บาท ห้องใหม่ มีเน็ต มีแอร์ เสียอย่างเดียว หิ้วจักรยานขึ้นมาจอดนะ ระวังบันไดหน่อยมันชัน ของแน็ตนี่อาจเอาขึ้นได้ แต่ลงไม่ได้ เลยต้องขอเอาไปแอบที่ห้องเก็บของแทน 555
