วันที่ 87 อ.วิเชียรบุรี ถึง อ.เมือง จ.เพชรบูรณ์
จังหวัดที่ 50 แลัว เร็วเนอะ เหลืออีก 27 จังหวัดก็จบแล้วอะ แต่เท่าที่เช็คดู 17 จังหวัดสุดท้ายนี่ อยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อน ทางเรียบ น่าจะเก็บหมดภายใน 2 อาทิตย์ หรืออาจมากกว่านั้นนิดหน่อย แต่อีก 10 จังหวัดที่เหลือนี่สิ อยู่โซนเหนือหมด ไม่แน่ใจว่าจะใช้เวลาสักเท่าไหรถึงจะเก็บหมด เห็นเขา เห็นเนินแต่ละลูกแล้ว อู๊ย แค่คิดก็ปวดขาแร้ว
วันนี้ออกแต่เช้า หลังจากได้บทเรียนจากการตื่นสายมา 2 วัน ปั่นออกมา ฟ้าฝนเป็นใจ เมฆครึ้มตลอดเลย เมื่อวานไปซื้อ สเปรย์ฉีดน้ำมา จะมาลองดูเวลาปั่นจักรยานร้อนๆ เอาออกมาฉีดขา ฉีดตัวดูสิจะเย็นขึ้นมั้ย ปัญหาคือ ขวดใหญ่มาก ขวดพอๆกับที่ฉีดน้ำรีดผ้าเลย ไม่รู้จะเอาไปห้อยไว้ไหนดี ห้อยไว้ข้างๆกระเป๋า ก็หวังว่าจะไม่หลุดไปก่อนละ ช่วงประมาณสัก 11 โมงแดดเริ่มออก บวกกับเจอเนินขึ้นด้วย ก็เลยเอาออกมาฉีดซะ ก็โอเคนะ เพราะถ้าเอาน้ำราด มันก็จะชะครีมกันแดดออก แต่นี่ฉีดไป สักพักน้ำก็ระเหยหายไป เหลือแต่ครีมทิ้งเอาไว้ เนื่องจากขวดใหญ่มาก ออกจะเทอะทะนิดหน่อย ตรงหัวปรับการกระจายของน้ำได้ ทำให้พุ่งออกไปเป็นเส้นก็มี ดีเลย จะยิงใส่หมาที่วิ่งไล่ 555
เนื่องจากเมื่อคืนฝนตกมา ก็แอบเห็นน้ำท่วม ในซอย ประมาณ ตาตุ่มได้ ก็สงสัยทำไมคนออกมายืนกันเยอแยะ ก็นึกว่าออกมาช่วยกันวิดน้ำ อะที่ไหนได้ แต่ละบ้าน เอามอไซค์ รถ ต่างๆ ออกมาล้างกันเต็มถนนเลย 555 ว่าจะเอาจักรยานไปช่วยล้างด้วยแล้ว ปั่นผ่านสะพาน ก็เจอต้นตอของน้ำท่วม เพราะน้ำในแม่น่้ำสูงมาก ระดับเดียวกับถนนเลย เหอเหอดีนะท่วมไม่มาก ไม่งั้นไปไม่รอดแน่
มาถึง อ.เมืองเพชรบูรณ์ ก็เห็นป้าย ชี้ว่า นครบาลเพชรบูรณ์ ก็แอบ งง ว่าทำไมมาใช้คำว่า นครบาล เพราะมันเป็นคำสำหรับเมืองหลวง สักพักเหมือนพอลจะอ่านใจออก เพราะพอลบอกว่าปี 1946 มีคนเสนอให้ย้ายเมืองหลวง จาก กทม เป็น เพชรบูรณ์ ด้วยเหตุผลของทางทหาร อืม…อันนี้ก็เข้าใจนะ เพราะมีภูเขาโอบล้อม คงจะกันข้าศึกได้ดี แต่ถ้าเป็นเมืองหลวงขึ้นมาจริงๆ มันคงจะมีปัญหาเรื่องการขยายขนาดเมืองหลวงแน่นอน
มาถึงนี่แล้วก็ถึงได้รู้ว่า ที่นี่คือบ้านเกิดของ นักมวยชื่อดัง เขาทราย และเขาค้อ กาแล็กซี่นี่เอง ถึงขั้นมีอนุสาวรีย์ให้เลยนะ ส่วนตัวเป็นคนชอบดูมวยนะ แต่ไม่ชอบดูทางทีวี ถ้าได้ดูของจริงเลยจะชอบมาก เลยทำให้รู้สึกเสียดายมากที่ไม่ได้เกิิดมาทันดูเขาทรายต่อยมวย ได้ฟังเรื่องของเขาผ่านทางคุณพ่อ และคนอื่น แล้วยิ่งอยากจะมีโอกาสได้ดูพี่เขาต่อยสดๆ คงจะมันน่าดูเลยทีเดียว
ระหว่างปั่นหาที่พัก ก็รู้สึกได้ว่า ยางข้างหลังแอบแบน คิดว่าน่าจะมีรูรั่วเล็กๆ เพราะลมค่อยๆออก ก็พอขี่ไปได้ พอลบอกรีบปั่นด่วนก่อนที่ยางมันจะแบน 555 ฟ้าก็เริ่มมืด เมฆมาก้อนอย่างโต เลยต้องรีบหาที่หลบฝนก่อน ระหว่างรอฝนหยุด ซึ่งตกหนักมาก พอลก็ใช้เวลาได้อย่างมีประโยชน์ โดยการเอากระเป๋าทุกใบที่เลอะโคลนมาทั้งวัน ไปล้างน้ำฝน 555 คนมองใหญ่เลย
จากจุดที่ยืนหลบฝนก็เห็นป้ายเขียนว่า สวัสดีบังกะโล เห็นไม่ไกลจากที่รอ เลยจัดการโทรไปถามราคาห้อง คืนละ 500 บาท แอร์ อินเตอร์เน็ต พร้อม ค่าซักผ้าก็ตัวละ 5 บาท คือตัดสินใจพักที่นี่หลังจากได้ยินราคาซักผ้าเนียะหละ คือใครผ่านมาทางนี้ แนะนำที่นี่เลยนะ มีทุกอย่างที่ต้องการ ห้องใหญ่ กว้างขวาง มีหมอนข้างด้วย คือโอเคเลย สำหรับราคาที่จ่าย ดีกว่าหลายที่ ที่จ่ายไป 500 บาท แต่ได้สภาพห้องมาอย่างกับรูหนูอะ เน็ตก็แรงใช้ได้เลย แนะนำนะคะ
