วันที่ 62 อ.หว้านใหญ่ จ.มุกดาหาร ถึง อ.เมือง จ.นครพนม

จังหวัดที่ 37 แล้ว

ผ่านพระธาตุพนม 1 ใน 8 จอมเจดีย์ ไม่ได้เข้าไปไหว้ เพราะคนเยอะเกิน เข้าพรรษาทั้งที เลยมองห่างๆ แต่ถ่ายรูปมาเป็นที่ระทึกเรียบร้อย ตอนถ่าย มีรถขยะเข้ามาจอด ถ่ายไม่ให้ติดยังไงก็ไม่ได้ สุดท้ายยอมแพ้มันไม่ยอมไปสักที ก็เลยถอยจักรยานออกมา พอถอยออกมา พี่แกก็ถอยรถขยะตามมาด้วย…อืม…เจริญ

ปั่นมาได้ประมาณสัก 10 กว่ากิโลมั้ง ผ่านวัดป่า (จำชื่อไม่ได้หละ) มีเจดีย์ หน้าตาคล้ายๆกับของวัดพระธาตุตั้งอยู่ข้างหน้า มองไกลๆบอกพอล เฮ้ย นี่ขี่วนป่าวเนียะ กลับมาที่เดิมอีกแล้ว เหอเหอ ดีนะที่ไม่ใช่อันเดียวกัน แค่คล้ายๆ

เข้าเมืองมาขี่จักรยานเลียบแม่น้ำโขง สวยจัง ร่มรื่น (ดีนะแดดยังหลบเมฆอยู่) มองไปฝั่งตรงข้าม ฝั่งลาว อุแม่เจ้าภูเขาเยอะจัง แวะไปการท่องเที่ยว (ขอบคุณมากที่วันนี้เปิด เหอเหอ) ถามพี่เขาว่าทำไมชื่อนครพนม เขาว่า พนมแปลว่า ภูเขา นครพนม แปลว่า เมืองแห่งภูเขา เราก็บอก แต่เห็นภูเขาอยู่แต่ฝั่งลาวนิ พี่เขาว่า เมื่อก่อนเป็นเมืองเดียวกัน ก่อนที่จะเสียให้กับฝรั่งเศสไป บ๊ะ…ตอนนีเลยกลายเป็นเมืองแห่งภูเขาข้างๆไป 555

วันนี้พักที่ KS Hotel ห้องโอเคนะ มี wifi  ฟรี อยู่ตรงข้ามศาลากลาง ระหว่างขี่หาโรงแรม ก็ผ่านจุดที่เขาปิดถนน เตรียมตัวสำหรับแห่เทียนพรรษา คนเพียบเลย โดนแอบถ่ายรูปด้วย 555 ชาวบ้านเขาคง งง นึกว่าเรามาเปิดนำขบวนเทียน 555

อายน้ำอาบท่่าเสร็จ ก็เตรียมตัวออกไปหาอะไรกิน และดูขบวนแห่เทียน เจ้าหน้าที่ที่การท่องเที่ยวบอกว่า เริ่มขบวน 3 โมงเย็น ดีนะที่โรงแรมอยู่ติดกับเส้นทางที่จัดขบวน เลยทำให้รู้ว่า ขบวนเริ่มจริงๆตั้งกะบ่ายโมงกว่า นั่งกินก๋วยเตี๋ยวไป ก็ดูขบวนไป แต่ละคนเก่งๆทั้งนั้นเลย เล่นแกะเป็นรูปเทพพนม ไม่ก็ประวัติพระพุทธเจ้า สวยงามมาก แต่ดูๆแล้ว สงสารคนร่วมขบวนอะ ร้อนโคดๆเลยนะนั่น ไม่เข้าใจทำไมไม่จัดสักบ่าย 4 ที่มันเริ่มเย็นขึ้น จากขบวนสวยๆ แต่ละคนแต่งตัวสวยๆมา ดูน่าเกลียดไปเลย เพราะเกือบทุกคนกางร่มหมด เทพีนั่งคู่กับเทียนก็ยังกางร่ม เหมือนดูแห่ร่มมากกว่า ถ้าร่มเข้ากันก็โอเคไป มาแต่ละคน คนละสี คนละลาย 555

เย็นนี้มีนัดกับคุณจูน หนึ่งในสมาชิกเพจผู้ติดตามการขี่จักรยานของเรา เขาชวนไปขี่ชมเมือง และพาไปทางอาหารเย็น แหม…มีคนเสนอจะพาเที่ยวชมเมือง จะปฏิเสธก็กระไร จัดไปหกโมงมารับหน้าโรงแรมพร้อมกับน้องสาว คุณจอย อายุเท่าแน็ตเลย แต่ปั่นจักรยานเสือภูเขา ไม่กลัวขาใหญ่ไม่กลัวดำ แบบนี้น่านับถือยิ่งนัก ต่อมาทั้งสองคนก็พาไปเจอเดอะแกงค์ ขอบคุณมากคะที่พาเที่ยวชมเมือง พาไปจวนผู้ว่าเก่า ที่เป็นพิพิทธภัณฑ์ โบสถ์อายุร้อยกว่าปี หอนาฬิกาประจำเมือง วัดมหาธาตุ ปิดท้ายด้วยอาหารมื้อเย็น อร้อยมาก เบื่อกะเพรา ไข่ดาวแล้ว ขอบคุณมากที่ช่วยนำเสนออาหารอื่นๆมา

Tags: Mukdahan, ไทย