วันที่ 6 อ.สทิงพระ จ.สงขลา ถึง อ.เทพา จ.สงขลา
เก็บไปอีกหนึ่งจังหวัด ตอนนี้เก็บไปแล้ว มี สุราษ, นครศรีธรรมราช, พัทลุง และ สงขลา ยังเหลืออีกหลายจังหวัด แค่คิดก็เหนื่อยแล้ว
เป็นอีกหนึ่งวันที่กะจะปั่นแค่ 50 แต่แล้วก็จบ 100 โล 3 วันติดกันแล้ว แต่พรุ่งนี้แน่ๆ 50 กว่าโลแน่นอน เพราะยังไงก็ขอพักที่ อ.เมืองปัตตานี
ตัวอ.เมือง จังหวัดสงขลาก็ไม่มีอะไรมาก ได้มีโอกาสเห็นเกาะหนู เกาะแมวที่เคยเรียนมาสมัยประถม ดูๆแล้วไม่เห็นเหมือนตรงไหน แต่ทะเลที่สงขลาน้ำใสมาก ไม่ติดว่าต้องปั่นต่อก็อยากจะกระโดดลงไปเล่นน้ำเลยจริงๆ
ผ่านร้านจักรยานมิตรโบราณ เป็นร้านจักรยานรุ่นคุณปู่ เห็ยร้านปิดก็นึกว่าสงสัยเป็นวันอาทิตย์เลยเปิดสาย พอเห็นคนเดินออกมาจากร้าน พี่เขาบอก อ๋อ ไม่เปิดแล้วน้อง เจ้าของเสียไปเมื่อสามเดืิอนก่อน นี่มาไหว้ 90 วัน ผมเป็นลูกเขาเอง อืม….น่าเสียดายมาก แต่ก็ได้ลูกหลานคุณลุงช่วยเซ็นหนังสือให้ ขอบคุณคะ
ระหว่างทางขี่มาที่นี่เกือบได้เจออุบัติเหตุแล้ว ถ้าปั่นไปถึงจุดเกิดเหตุเร็วกว่านี้แค่ 5 วินาทีอาจมีส่งโรงพยาบาลได้ ลูกมะพร้าวตกคะ ตะมาจากต้นเลย ข้างหน้าเลย เสียงดังมาก ขนาดลูกมะพร้าวยังกะเทาะเลย แล้วหัวจะเหลือมั้ยเนียะ ถึงแม้ว่าจะใส่หมวกกันน๊อกก็เถอะ เข้าใจแล้วว่าทำไมห้ามนั่งใต้ต้นมะพร้าว
ระหว่างทางยิ่งใกล้ปัตตานีมากเท่าไหร ก็ยิ่งเห็นอะไรแปลกๆ ระหว่างทางเห็นเขาเอารั้วมาตั้งขวางถนนไว้ หน้าทางเข้าแต่ละหมู่บ้าน เป็นกองกำลังป้องกันตนเอง อะไรประมาณนั้น เห็นทหารนั้งรถถือปืนหลายคน แต่เห็นคันเดียวนะ ยังดีที่พี่เขาโบกมือให้
เย็นนี้พักที่โรงแรม สะกอม คาบาน่า หาดสะกอม อ.เทพา คืนละ 800 บาท วันนี้งบประมาณประจำวันพุ่งทะลุกำแพงไปเลย แต่ไม่เป็นไรมันจำเป็น ห้องพักคืนละ 800 แต่ก็ต้องบอกว่าคุ้มเงิน สถานที่สวยมาก ติดถนนหลักไปหน่อย แต่เสียงก็ไมาได้ดังเท่าไหร เป็นบ้านไม้หลัง กว้างมาก มีระเบียงติดทะเล เตียงนอนนุ่มกำลังดี คืนนี้หลับสบายแน่ (เมื่อคืนหลับไม่ค่อยสบาย ไก่บ้ามาขันตั้งกะตี 2 กว่า) เจ้าของโรงแรมเป็นคู่สามรภรรยามาจากกรุงเทพ เกษียณแล้วก็เลยมาสร้างโรงแรมนี้ เป็นทั้งเจ้าของและ เจ้าหน้าที่ 555 เห็นแล้วก็ต้องบอกว่าใช่เลย นี่หละ แก่แล้วอยากมาเป็นแบบนี้ อยากมีโรงแรมเล็กๆริมทะเล เป็นของตัวเอง ใครปั่นผ่านมาทางนี้ก็แนะนำที่นี่เลยคะ ชอบจริงๆ
เกือบลืมน้องหมาของที่นี่ ชื่อน้องหมู เจ้าของเขาเอามันไว้ในกล่องพลาสติก น้องหมูพิการโดนหมาตัวใหญ่กว่ากัดเข้าที่สันหลัง กระดูเคลื่อนท่อนล่างเลยอัมพาตไปเรียบร้อย แต่เจ้าของเขาก็ไปสั่งทำล้อมาให้น้องหมูนะ พอน้องหมูติดล้อแล้วก็เดินใหญ่เลย 555 น่ารักมากมาย ถ้าเป็นคน เดินๆได้อยู่ดีๆวันนึงเดินไม่ได้ ต้องมานั่งรถเข็น ส่วนใหญ่ก็จะหงุดหงิด และรับความเป็นจริงไม่ค่อยได้ แต่สำหรับหมา พี่เขาเล่าว่า ตอนพิการแรกๆยังไม่มีล้อ หมาก็หงุดหงิด เพราะได้แต่เดิน ถัดๆไปเรื่อยๆ พอเอาล้อมาติด พี่เขาบอกว่าดูออกเลยว่าหายหงุดหงิด เดินไปทั่วบ้าน จากที่เคยไม่ยอมให้แตะ ก็ยอมให้แตะให้เล่น เป็นหมามันดีอย่างนี้นี่เอง 555
วันนี้พี่ซีจากชมรมจัรยานปัตตานี ที่ติดต่อผ่านทางเฟสบุ๊ค โทรมาหา บอกว่าพรุ่งนี้จะมารับพร้อมกับคนในชมรมที่ อ.หนองจิก จ.ปัตตานี แล้วก็จะได้ขี่เข้าเมืองไปพร้อมกัน ดีใจมากเลยที่พี่จะมาปั่นด้วย เกรงใจจริงเพราะเราปั่นช้า 555 กระเป๋าหนักเกิน หวังว่าพวกพี่จะไม่รำคาญนะคะ แล้วก็เห็ฯเขาโพสในเฟสบุ๊คของกลุ่ม รู้สึกว่าวันที่จะปั่นไปนราธิวาสต่อ ก็จะมีกลุ่มใหญ่มาส่งครึ่งทาง และิีก 4-5 คนปั่นมาส่งถึงนราธิวาสเลย ซึ้งใจมากค่ะ ขอบคุณจริงๆ
วันนี้ได้มีโอกาสคุยกับคุณลุงตกปลาที่มาจากยะลา ลุงบอกว่าไปอะไปได้ แต่ห้ามออกจากเส้นหลัก ห้ามวิ่งถนนเก่า ให้จับเส้นหลักอย่างเดียว ให้เริ่มปั่นช่วง 8-9 โมงเช้า อย่าเช้ากว่านั้น เพราะช่วงนั้น พวกคุณครู พระ ที่มีชุดคุ้มกันจะออกเดินทาง คนพวกนี้เป็นเป้าหมาย ก็ให้ระวังไว้ ส่วนเข้าตัวเมืองก็อย่าวางใจ จุดไหนมีทหาร เจ้าหน้าที่ทางราชการอยู่เยอะก็อย่าเข้าไปใกล้ ทานอาหารก็อย่านั่งริมนอกร้าน นั่งมันข้างในเลย (เอ๊ะ แต่ข้างในก็มีถังแก๊สนะพี่) ขอบคุณมากค่ะ สำหรับคำแนะนำ คิดว่าเราสองคนคงไม่ใช่เป้าหมายโจมตี แต่ถ้าจะเกิดอะไรจริงๆก็น่าจะมาจากอยู่ผิดที่ ผิดเวลามากกว่า ก็อย่างว่าคนถ้ามันจะถึงเวลาตาย ไม้จิ้มฟันจิ้มเหงือก ก็อาจตายได้
ตอนนี้แผนการเดินทางสำหรับโซนนี้อยู่ที่ 6 วันเดินทาง กว่าจะออกมาหาดใหญ่อีกที เข้าปัตตานีพรุ่งนี้ พักผ่อนที่นั่น 2 คืน ปั่นไปนราธิวาสอีก 100 โล พักที่อ.เมืองนราธิวาสิอีก 2 คืน ปั่นกลับเส้นทางเดิมย้อนมาปัตตานี เพื่อที่อีกวันจะได้ปั่นไป อ.เมืองยะลา จากยะลาย้อนกลับมาทางเดิมที่ปัตตานีกลับเส้นทางเดิมที่มาวันนี้เพื่อที่จะย้อนไปหาดใหญ่ ถ้าดูในแผนที่ เส้นทางสั้นๆกว่านี้มีเยอะมาก แต่คุณลุงตกปลาจากยะลาบอกอย่าไป พร้อมทั้งวงอำเภอที่อันตรายมาให้ ก็เดียวมาดูกันว่าจะหมู่หรือจ่า จะได้ปั่นครบทั้งประเทศมั้ย หรือว่าจะได้จบแค่สามจังหวัดนี้ 555
