วันที่่ 42 อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา ถึง อ.เมือง จ.ชลบุรี
สมแล้วที่ชื่อ ชลบุรี เมืองแห่งสายน้ำ วันนี้ฝนตกไม่หยุดเลย ตกหนักมาก เปียกเละเทะ เพิ่งจะล้างจักรยานมา ลงน้ำมันโซ่เมื่อเช้า หายเรียบ เหอเหอ จริงๆก็ไม่ได้หายหมดนะ เพราะว่าน้ำมันกระเด็นมาอยู่บนจักรยานแทน ก็ได้แตคิดในใจ เอาหวะ คนยังต้องอาบน้ำกันทุกวัน จักรยานก็คงจะต้องล้างกันทุกวันเลยละมั้ง นี่ถ้าเอาเข้าห้องน้ำไปอาบน้ำได้นี่ก็คงจะดีไม่น้อยเลย
ปั่นผ่านนาข้าวอีกแล้ว พอลบอกเนียะทางลัด ทางก็เลี้ยวไปเลี้ยวมาตามนาข้าว คิดในใจนี่ถ้ามาด้วยรถป่านนี้เมารถอ้วกแตกไปหละ ว่าแล้วก็จดข้อดีของการขี่จักรยานขึ้นมาอีกหนึ่งข้อ
อากาศก็ครึ้มมาแต่เช้า แต่ก็ไม่ได้มีวี่แววว่าฝนจะตก จอดกินข้าวมันไก่เป็นข้าวเช้า ลุงขายของแถวนั้นเดินมาทางว่าคันนี้กี่หมื่นเนียะ หมื่นห้าถึงมั้ย พอบอกไปว่า แสนเจ็ด หน้าลุงช๊อคมาก ดีนะที่ไม่ได้บอกราคาเต็ม ไม่งั้นคงหัวใจวาย
ระหว่างทางที่ปั่นมองไปทางซ้ายเห็นฟ้าใสอยู่ แดดออกนิดๆ มองไปทางขวา โห…ครึ้มมาเชียว จัดหนักแน่ๆรอบนี้ แล้วก็หนักจริงๆ ตอนแรกตกมานิดหน่อยมาให้คนเริ่มหาที่บังฝน เราเห็นโลตัสอยู่ข้างหน้าก็บอกพอลเลี้ยวเฮอะ ไม่งั้นเละแน่ ว่าแล้วก็จอดหลบมาได้ไม่ถึง 5 นาทีก็ตกโครมลงมาหนักมาก น้ำก็เริ่มท่วม เหอเหอ หลบอยู่เกือบชั่วโมงได้มั้งกว่าจะซาลง (แต่ก็ไม่ได้หยุดนะ) ที่ว่าฮาก็คือ เรายืมหลบฝนอยู่ใต้กันสาด สักพักก็มีอีกสองคนเดินเข้ามาหลบฝน สักพักก็มีหมาเดินเข้ามาหลบฝน แม่กับเด็ก คนส่งของ นักเรียนอาชีวะ แต่ละคนเข้ามาสภาพเละพอตัว ต่างคนต่างยืนคนละมุม ยืนสั่นกันอยู่ ลมก็แรงแถมพัดฝนเข้ามาด้วย สั่นกันไป มองหน้ากันไป แม้แต่หมาก็สั่น แถมหมาก็มองหน้าไปมาด้วย อาจอ่านแล้วไม่ตลก แต่อารมณ์ตอนนั้นส่วนตัวมันทำให้แอบยิ้มได้เหมือนกัน
ก่อนเข้าอำเภอเมืองก็แวะทานกาแฟ สักพักมีคนมาทักว่าจะปั่นจักรยานไปไหนหรอคับ แล้วพี่เขาก็ขออณุญาติถ่ายรูปเราสองคน รวมทั้งจักรยานไปลงเวบไซต์ จักรยานBMX ของพี่เขา คุยไปคุยมา ชื่อพี่กิจ เป็นเจ้าของเวบไซต์มั้งถ้าจำไม่ผิด ก็ได้พี่เขาเนียะหละคะที่อธิบายทางไปไปรษณีย์ และแนะนำที่พักคืนนี้ให้ ขอบคุณมากเลย
http://www.bmx40plus.com/forum/index.php?topic=649.0 <<< พี่กิจเขียนเกี่ยวกับเราด้วย 555 ขอบคุณมากคะ
ปันมาถึง อ.เมือง ชลบุรี ก็แวะไปร้าน World Bike เจ้าของร้านออกมารับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม พี่เขาจำเราสองคนได้จากเวบไซต์ เลยไม่ต้องแนะนำกันยาว เรืองเซ็นหนังสือก็ไม่ต้องอธิบายนาน ขอบคุณคะ ที่เซ็นให้
เย็นนี้พักที่โรงแรม The Rock ที่เขาสามมุก ที่พี่กิจแนะนำให้ จริงๆปั่นเลยไปแล้วรอบนึงต้องวกกลับมาใหม่ พอเข้ามาเราสองคนก็พูดเกือบพร้อมกันเลยว่า อ้าวเฮ้ยนี่ม่านรูดนี่หว่า แต่ดูสภาพห้องแล้ว ก็เรียกว่าม่านรูดอย่างหรูอะ ห้องใหม่ เฟอร์ใหม่ มีที่จอดจักรยาน พร้อมก๊อกน้ำ wifi ก็ฟรี คืนละ 650 บาท จ่ายค่าห้องเสร็จ ก่อนเราจะเข้าไปอาบน้ำล้างตัว ก็ต้องขอล้างจักรยานก่อน เนื่องจากมีแต่ก๊อกน้ำ แต่ไม่มีสายยาง ก็เลยต้องไปขอถึงน้ำพร้อมกับใช้กฏแรงกระแทกเข้าช่วย 555 สะอาดไม่สะอาด อย่างน้อยทรายก็ออกมาเพียบเลยอะ
ว่าจะเล่าเรื่องนี้หลายรอบหละ แล้วก็ลืม คิดว่าคนปั่นจักรยานทั้งหลายคงจะเคยประสบมาแน่นอน นั่นก็คือหมาไล่ ตากประสบการ์ณเท่าที่ดูมันก็มีการไล่หลายแบบ ตั้งกะเห่าเฉยๆ เห่าแล้วก็ไล่ ไล่แบบสองเมตรก็พอ ไล่แบบพ้นรั่วบ้านก็พอ มันมีหลายแบบมากอะ แต่เท่าที่รู้คือ ถ้าหมาเห่าจะไม่กัด เพราะเวลาเราหยุดปั่นมันก็หยุดนะ มีมอง งงๆ ด้วย ประมาณว่า อ้าวเฮ้ย อย่าหยุดดิ แล้วจะกวดยังไง อะไรประมาณเนียะ แต่มันจะมีอยู่หนึ่งแบบที่แน็ตเรียกว่า The Perfect Move คือมาจากไหนไม่รู้ รู้อีกทีคือจะงับข้อเท้าแล้ว เมื่อสองอาทิตย์ก่อนเจอ The Perfect Move ไปหนึ่งที เป็นหมาที่มีศิลปะในการกวดมาก เราปั่นอยู่เลนซ้าย หมาอยู่เลนขวา เราปั่นผ่านมันก็มองเฉยๆ ไม่ได้สนใจอะไร เดินข้ามถนนมาเฉยๆ ย้ำว่าเดินนะไม่ได้วิ่ง เนียนมาก เพราะพอมองกระจกข้างอีกทีมาแบบเหยียบมิดเกียร์เลย อีกไม่ถึงหนึ่งไม้บรรทัดก็ข้อเท้าพอลหละ
วันนี้ก็โดนอีกหนึ่งดอก ปั่นอยู่เรื่อยๆ เนื่องจากทุกทีเราจะเห็นหมาก่อน แต่คราวนี้ไม่เห็นเพราะว่ามันแต่ดูหลุมบ่อและรถสิบล้อต่างๆอยู่ มันมาจากไหนไม่รู้ รู้ตัวอีกทีได้ยินเสียงเห่า แล้วมันก็งับกระเป๋าหลังไป ถ้าไม่มีกระเป๋า ก็คงจะขาพอลไปหละ กระเป๋าตอนนี้เป็นรอยเลย ดีนะที่กัดไม่เข้า
ชอบสุดคือเวลาหมาเห่ามา ไอ้พอลเห่ากลับเสียงน่ากลัวๆด้วย แล้วหมาก็หยุดเห่าพร้อมทั้งเอียงคอมอง ประมาณว่า เพิ่งเคยเห็นคนเห่ากลับ 555
