วันที่ 33 อ.เมือง จ.เพชรบุรี ผ่าน อ.เมือง จ.สมุทรสงคราม ถึง อ.เมือง จ.ราชบุรี
2 จังหวัดในวันเดียว เก็บไปกี่จังหวัดแล้วเนียะ………18 จังหวัดแล้วจ้า
เมื่อคืนนอนไม่หลับจริงๆ หมาเห่าทั้งคืน ขนาดใส่ที่อุดหูแล้วนะ มันนอนไม่สบายอะ เตียงก็แข็งอย่างกับหิน นอนพลิกไปพลิกมา พอหลับก็ฝนบ้าๆบอๆอีก คิดว่ากับข้าวมือเย็นพี่เขาคงใส่ผงชูรสเยอะไปแน่ เลยฝันประหลาดเลย พอลกินไปสองจาน จัดหนัก ฝันบ้าอะไรไม่รู้ ถึงขี้นลุกขึ้นมาโวยวายกลางดึก เมื่อเช้าถาม เมื่อคืนเป็นไรอะ ตกใจหมดเลย พอลบอก ฝันอะไรไม่รู้บ้าบอ จำไม่ได้รู้แต่ฝันแปลกมาก (คิดในใจก็ยังดีหว่ะ สองคืนก่อน นอนอยู่ดีมาชกใส่หลังเราเฉย ดีนะที่ไม่แรง เล่นเอาตกใจเลย)
ไปถึงจังหวัดสมุทรสงครามโดยสวัสดิภาพ ปั่นผ่านถนนเส้นในเกือบซะส่วนใหญ่ มีมาโผล่พระราม 2 ประมาณ 10 กว่ากิโลได้ แม่เจ้า น่ากลัวชิบเลย รถมาแต่ละคัน โชคดีที่เช้านี้ไม่มีแดด หนักไปทางฝนตกปรอยๆมากกว่า ปั่นเส้นนี้มาเลยไม่มีปัญหา แค่นึกสภาพว่าถ้าปั่นตอนแดดเปรี้ยงก็สยองแล้ว เล่นไม่มีร่มไม้เลย มีแต่ทุ่งนา และนาเกลือ ก็สวยไปอีกแบบ แต่ถ้าร่มไม้เยอะกว่านี้จะสวยมาก 555 ขอเยอะไปมั้ย ปั่นมาเกือบถึง อ.เมือง จ.สมุทรสงครามแล้ว ก็เริ่มหาหลักกิโลที่ 5 เพื่อถ่ายรูปเป็นที่ระทึก ก็เห็นมาตั้งกะกิโลที่ 30……15…….12…..10….9…..8….7….6……………………….. อ้าว 5 หาย อะไม่เป็นไร เอา 4 ก็ได้ 4 ก็หาย 3 2 1 ก็หาย เลยอดถ่ายเลย ลงประเด็นกับพอลว่า สงสัยคงมีคนขโมยไปเป็นแน่แท้
มาถึง อ.เมืองก็จัดการขอประทับตราจากไปรษณีย์ บนหนังสือของเรา ตามคำแนะนำของๆพี่ๆจากเวบ Thaimtb พนักงานมองหน้าแปลกๆ ประมาณว่า เอ่อ…งง คะ….บนนี้ชัวร์แน่นะคะ 555
สุดท้ายก็ได้มาเจอพี่โอ๋ และพี่โป๊ย (ไม่รู้ว่าสะกดถูกมั้ย) ขี่จากเมืองสมุทรสงคราม ไปส่งที่ราชบุรี พี่โอ๋บอกจากนี่ไปราชบุรี 20 กว่าโลเองน้อง พอลบอกมัน 40 กว่านา ถามคนในพื้นที่คนอื่นเขาก็ว่า 40-50 แต่ก็เชื่อพี่โอ๋นะ เพราะพี่เขาเป็นโยธาอยู่ที่นี่ เรื่องเส้นทางถ้าไม่เชื่อโยธาแล้วจะไปเชื่อแมวที่ไหนเนอะ ระหว่างทางก็พาไปการท่องเที่ยวที่อัมพวา พาไปชมเตาตาลพื้นบ้านที่ไม่ได้เป็นการท่องเที่ยวสำหรับทัวร์เหมือนเตาตาลทั่วไป แถมพาไปบ้านพี่โอ๋อีก ชวนไปกินขนมจีนฝีมือแม่พี่เขา พอไปถึง ขนมจีนอะเสร็จแล้ว แต่น้ำยาอะเสร็จ 3 โมง ป๊าดดดดด อดกินเลย ได้เจอหนึ่งในก๊วนของพี่โอ๋ ช่ือพี่รัตน์ คุณแม่ลูก 4 หุ่นเปี๊ยะมาก ชอบจักรยานเป็นชีวิตจิตใจ มีหลายคันมากที่บ้าน (นี่ถ้าไม่ติดมีลูก 4 แล้วนี่คงจะเหมาะกับจอห์นของเราเป็นแน่แท้) ไม่ได้ถ่ายรูปกับพี่รัตน์เลย เสียดายมาก ไม่ได้ลาด้วย…..
ระหว่างนั่งเม้ามอยกัน พี่โป๊ยก็ถามว่า นี่น้องเป็นไกด์ให้เขาหรอคับ (เขานี่คือพอล) เราก็บอกว่าใช่คะ เป็นล่ามด้วยคะ และที่สำคัญเป็นเมียเขาด้วยคะ 555
ระหว่างทางปั่นมาราชบุรีก็ไม่เข้าใจแดดจริงๆ ปั่นอยู่บนถนน แดดนี่ก็เปรี้ยงจริงจัง พอหยึดกินไอติม แดดก็หายไป พอเริ่มปั่นต่อ แดดก็ออกมาอีก พอถึงที่พัก แดดหายฝนตกเฉย….พี่โอ๋ และพี่โป๊ยเลยกลับบ้านตัวเปียกไปเลย 555 ขอบคุณจริงๆคะที่ปั่นมาเป็นเพื่อน ไว้รอบหน้าผ่านมาอีกจะแวะไปกินข้าวเกรียบปลาทูนะคะ
เนื่องจากเมื่อคืนพักผ่อนไม่เพียงพอ หัวสมองไม่แล่นกับเนื้อหาสาระในการเขียนเท่าไหร อย่าถือสากันเลยนะ
พรุ่งนี้ไป บ้านโป่ง แล้วก็จบที่อำเภอเมืองกาญจนบุรีจ้า
