วันที่ 32 หัวหิน ถึง อ.เมือง จ.เพชรบุรี

จังหวัดที่ 16 แล้ว โอ๊ส….. 70 กว่าโล จะบอกว่าผ่านไปไวมาก มารู้ตัวอีกที เหลืออีก 20 กว่าโลจะถึงตัวเมือง

วันนี้เก็บการท่องเที่ยวไปทีเดียว 2 ที่ในหนึ่งวัน เพราะมันห่างกันไม่ถึง 20 โล เหอเหอ ขอบคุณมากคะที่ช่วยเซ็นหนังสือ พร้อมทั้งถ่ายรูปเป็นที่ระทึกด้วยกัน

ปั่น 70 กิโล วิ่งขึ้นเส้นเพชรเกษม แค่ช่วง 15 กิโลแรกเอง จากหัวหินไปชะอำ ที่เหลือวิ่งเส้นในหมดเลย รถไม่เยอะ ถนนกว้าง มีเลนจักรยานด้วยนะ แต่คิดว่าคนสร้างเลนจักรยานนี้คงไม่เคยปั่นจักรยานมาก่อน ตลอดทาง 50 กว่าโล ไม่มีร่มไม้เลยแม้แต่นิดเดียว แต่เรียกว่า Scenic Route มีจุดจอดชมวิว ที่เป็นฟาร์มกุ้งแห้งๆ ดินแตกๆ เครื่องมือปั่นน้ำขึ้นสนิมระเกะระกะไปหมด แต่ละจุดชมวิว ก็ไม่มีร่มไม้เลยแม้แต่จุดเดียว คือใครมันจะอยากหยุดหว่ะ ร้อนจะตาย ความเห็นส่วยตัวนะ การที่จะมาสร้างเส้นทางจักรยาน แล้วก็สักแต่ว่าป้ายเส้นสีขาวบนไหล่ทาง แล้วก็วาดรูปจักรยานบนถนนอะ ก็อย่าทำเลย เปลือง งบประมาณหว่ะ ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ถนนส่วนใหญ่ ไม่มีเลนจักรยาน ไหล่ทางก็กว้างพอกัน แต่มีต้นไม้ร่มรื่นเต็มไปหมด จะสร้างทั้งที ก็ปรึกษาชมรมจักรยานในพื้นที่หน่อยเฮอะ

ปั่นมาถึงหาดเจ้าสำราญ แล้วก็ตระหนักได้ว่า นี่จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่จะได้เห็นทะเล จนกว่าจะปั่นไปตะวันออก ก็ขอไปยืนชมทะเลกินไอติม ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกเป็นครั้งสุดท้าย เฮ้อ…..รักทะเลที่สุดเลยเฟ้ย……

ปั่นมาถึง อ.เมือง จ.เพชรบุรี ก็เห็นคนปั่นจักรยานวิ่งสวนมาออกนอกเมือง จอดหน้าร้านน้ำ เราก็บอกพอลเฮ้ยแวะเข้าไปคุยกับเขากัน พอจอดเทียบข้าง โอ้…กระเป๋าเพียบเลย อย่างนี้ต้องทััวรริ่งแน่นอน สักพักพี่เจ้าของจักรยานก็ออกมาจากร้าน พร้อมกับบอกว่า ใช่คู่ที่ปั่นฮันนีมูนทั่วประเทศไทยมั้ยครับ เห็นผ่านทาง FB ของเพื่อน ยังสงสัยอยู่เลยว่าเราจะได้เจอกันมั้ย 555 พี่เจ้าของรถจักรยานคลาสสิคอายุ 7 ขวบคันนี้คือพี่ชูทคะ พี่ชูทปั่นเริ่มมาจากเหนือสุด ไปตะวันออกสุด ไปตะวันตกสุด แล้วก็กำลังจะไปใต้สุด ตอนนี้ปั่นมาแล้ว 5,700 กว่ากิโล อุแม่เจ้า นายสุดยอดมากอะ ระหว่างคุยกันก็แลกเปลี่ยนเส้นทางกัน เพราะพี่ชูทไปเหนือสุดมาแล้ว ซึ่งเราก็วางแผนจะไปเช่นกัน พอล ถามพี่ชูทว่า เส้นนี้เขาเยอะมั้ย พี่ชูทบอกเยอะมาก ต้องเข็นกันเลยทีเดียว คิดในใจห่านจะรอดมั้ยเนียะกรู แล้วพี่ชูทก็ถามว่าลงไปเบตงปลอดภัยมั้ย เราก็เลยเล่าเรื่องราวที่ประทับใจสุดๆจากชาวปัตตานี ยะลา และนราธิวาสให้พี่เขาฟังพร้อมกับแนะนำพี่ซีให้ พร้อมทั้งบอกไปด้วยว่า ระหว่างทางลงไปสามจังหวัดนี่ อย่าไปถามคนนอกพื้นที่นะว่าสามจังหวัดนี้น่ากลัวมั้ย ไม่งั้นจะถอดใจไม่ไปซะก่อน 555

พี่ชูทบอกสิ้นปีจะไปออสเตเลีย เราก็บอก อ้าวนี่เลยคนออสเตเลีย แน็ตก็ไปอยู่มา ปีครึ่ง เลยนั่งเม้ามอยกันยาว สุดท้ายก็แลก FB และอีเมล์กัน ถ่ายรูปเป็นที่ระทึกด้วย เย้ๆ

เมื่อวานอ่านนิตยสาร a day เกี่ยวกับ Human Ride อ่านแล้วประทับใจอะ อยากทำอะไรแบบนั้นบ้างอะ ก็เลยได้ไอเดียมาว่าระหว่างทางที่ปั่นเนียะ ถ้าเจอใครที่เริ่มปั่นจักรยาน เพราะเป็นห่วงสุขภาพตัวเอง แล้วก็จบที่ว่าติดการขี่จักรยานงอมแงมแบบถอนตัวไม่ขึ้น ก็จะขอทำการสัมภาษ์ณ เอามาลงที่เวบนี่ เพื่อให้คนอื่นได้อ่าน ถ้ามีคนที่ไม่เคยขี่จักรยาน ได้มาอ่านข้อความพวกนี้ แล้วเกิดแรงบันดาลใจให้มาเริ่มปั่นจักรยาน ขอแค่คนเดียวอะ แน็ตว่า แน็ตก็ประสบผลสำเร็จแล้วนะ …….. ว่าแล้วก็เลยขอสัมภาษ์ณพี่ชูทก่อนเลย ถึงเหตุผลในการปั่นทัวรริ่งครั้งนี้ แต่ขออุบไว้ก่อน ตอนนี้ง่วงมาก ไว้หยุดซักผ้ารอบหน้าจะแกะเทปของพี่ชูทมาให้อ่านกันนะจ้า

ติดตามพี่ชูทได้ที่ FaceBook : http://www.facebook.com/pages/%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B7%E0%B8%AD-%E0%B8%95%E0%B8%81-%E0%B8%AD%E0%B8%AD%E0%B8%81-%E0%B9%83%E0%B8%95%E0%B9%89/216820381744529

พรุ่งนี้เก็บ 2 จังหวัดรวด จ.สมุทรสงคราม และ จ.ราชบุรี โอ๊สสสสส

Tags: Petchaburi, Prachuap Khiri Khan, ไทย