วันที่ 14 อ.เมือง จ.สตูล ถึง อ.ย่านตาขาว จ.ตรัง

อีก 20 กิโลจะถึง อ.เมือง จ.ตรัง แต่ไปต่อไม่ไหวหละ ไว้ค่อยไปพรุ่งนี้ละกันนะ วันนี้จัดไป 133 กิโล อีก 4 กิโลก็จะทำลายสถิติแล้ว

พอลไม่สบายหละ เช้านี้ ไอค๊อกแค่ก มีสเลดอีกต่างหาก หายไวๆนะเธอ ขั้นปันคนเดียวไม่ไหว

ใครไปสตูล พักที่ไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ โรงแรม มายรีสอร์ท ไม่แนะนำอย่างแรง หนวกหูมากมาย กำแพงบาง ไม่เสียงเบสจากตึกฝั่งตรงข้ามถนนยันเที่ยงคืนกว่า พอตี 3 ก็เสียงทีวีจากบ้านเจ้าของโรงแรม คืดว่าคงไมมีใครเคยไปบ่นให้พี่เขาฟัง พี่เขาเลยไม่รู้ว่าโรงแรมกำแพงบางขนาดไหน

เหนื่อยโฮก…(เหนื่อยมาก ขั้นกว่าของคำนี้คือ เหนื่อยมว๊าก ขั้นสูงสุดของคำนี้คือเหนื่อยโฮก) เป็นครั้งแรกที่ต้องจูงจักรยานขึ้นเขา เพราะปั่นไม่ไหว แต่ก็ปั่นมาแล้วกว่า 86 กิโล ถ้ามาจาก สตูล แล้วจะไป ตรัง ก็ต้องผ่านเส้นนี้หละ พอเลย อ.ทุ่งหว้ามาสักพัก ก็จะเห็นเขาลูกนี้ตั้งตะหง่าน แต่น แต้น แต๊นนนน อยู่ข้างหน้า ขึ้นไปได้เท่าไหรไม่รู้ พอลก็ไปต่อไม่ไหว ก็เลยต้องจูงจักรยานขึ้น ก็คิดว่า เป็นการฝึกเอาไว้ เพราะตอนขึ้นทางเหนื่อคงได้ทำบ่อยๆเป็นแน่ 555 คิดว่าขึ้นมาได้สัก 300 เมตรมั้ง (จากที่พอลบอกนะ ความรู้สึกนี่เหมือนขึ้นเป็นกิโลเมตร)

ไม่มีอารมณ์ถ่ายรูปจริงๆ ทั้งวันถ่ายไปตอนที่เดินจูงจักรยานก็แค่นั้นอะ ไม่ได้อย่างอื่นต่อ

แวะกินส้มตำเป็นมื้อกลางวัน ร้านอยู่ตรงข้าม สน.อะไรสักอย่างจำไม่ได้หละ คุณตำรวจออกมาคุยด้วย ถามนู่นนี่นั้น แล้วก็จบที่ว่า โห น้องนี่เก่งนะปั่นมาขนาดนี้เลย ให้พี่ปั่นจักรยานแค่ไปจ่ายตลาดก็เหนื่อยแล้ว เราเลยสวนไปว่า พี่เป็นตำรวจไม่ใช่หรอคะ ทำไมขี่จักรยานแพ้ผู้หญิงละคะ แล้วอย่างนี้จะวิ่งตามคนร้ายได้หรอ (คิดในใจ มันจะดีหรอหว่ะ บ้านไหนขโมยขึ้น รถเครื่องน้ำมันหมด หรือยางแบน พี่แกก็คงปล่อยให้ขโมยลอยนวลไปแน่ๆ)

พอปั่นเลยสามแยก ปะเหลียน เลี้ยวขวาไปทางย่านตาขาว ถนนร่มรื่นมาก ต้นไม้ใหญ่โตสองข้างทาง ถนนสองเลน คิดในใจ ไอ้ที่ขี่ผ่านมาเมื่อกี้ มันก็คงจะต้องเป็นแบบนี้มาก่อนแน่ๆ แล้วก็มาขยายถนน แล้วก็ตัดต้นไม้พวกนี้ออก แทนที่จะย้ายต้นไม้ หรือไม่ก็ปลูกกลับ มันจะได้ร่มรื่นสวยงามต่อ ไม่เข้าใจคนพวกนี้เลยจริงๆ

ปั่นมาได้ 111 กิโลก็เริ่มหาที่พัก คนในพื้นที่บอกมีอีกที อ.ย่านตาขาวเลย อีก 20 กว่าโล ดีนะที่ทางลงเขาซะส่วนใหญ่ แล้วก็ร่มรื่น ไม่งั้นคงอีกชาติกว่าจะมาถึง กว่าจะได้เข้าที่พักวันนี้ก็ปาไป 4 โมงกว่า

ตอนนี้ชัวร์แล้วว่าปั่นจักรยานคันนี้ ใช้กล้ามเนื้อมัดต่างกับทุกทีที่ใช้ปั่นจักรยานธรรมดา เพราะแทนทีจะไปปวดกล้ามเนื้อน่อง ดันมาปวดกล้ามเนื้อต้นขา แค่ครึ่งต้นขาไปถึงเข่า น่องก็มีนิดหน่อย วันนี้เดินแล้วเหมือนขาไม่ใช่ของเรา รู้สึกควบคุมไม่อยู่

พรุ่งนี้กะปั่นเข้าเมืองตรัง 25 กิโล แล้วก็พักที่นั้นเลย พักผ่อนขาสักนิด จะได้ซักผ้าด้วย

วันนี้พอลลองคำนวนระยะทาง ปั่นมา 14 วัน รวมวันพักผ่อนด้วย ระยะทางต่อวันเฉลี่ยอยู่ที่ 80 กว่าๆ กิโล ถ้าระยะของทัวร์นี้ประมาณ 9000 กิโล (ตาพอลคิดเพื่อหลงทางเรียบร้อยแล้ว) ก็น่าจะใช้ประมาณ 4 เดือนก็ เสร็จ คิดไปคิดมา นี่ยังไม่ขึ้นเหนือนะเธอ พอขึ้นเหนือแล้วอาจเหลือวันละ 50 โล  555 ค่าใช้จ่ายในการเดินทางตอนนี้ คิดต่อกิโลก็ ประมาณ 6.4 บาทต่อกิโล เห็นมั้ยถูกกว่าค่าน้ำมันอีก

Tags: Satun, Trang, ไทย