วันที่ 121-122 อ.เมือง จ.แม่ฮ่องสอน ถึง อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอน
และแล้วก็ปั่นเส้นนี้ครบถึงตลอดรอดฝั่ง น้ำตาจะไหลตอนปั่นเข้าปาย 555
ใครมาปั่นเส้นนี้ แบ่งเป็นสองวันได้เลย วันแรก จากอำเภอเมือง มาถึง ปางมะผ้า วันที่สองจากปางมะผ้า เข้า ปาย
สองวันนี้ เป็นการแบ่งภูเขาแบบสองประเภทดี วันแรกไปปางมะผ้านี่ ขึ้นๆลงๆ แบบถ้าพี่จะให้ขึ้นสูงซะขนาดนั้น แล้วจะเอาหนูลงมาทำไมคะ จุดสูงสุดของวันแรกอยู่ที่ 1400 กว่าเมตรจากระดับน้ำทะเล ปั่นมาเรื่อย ขึ้นๆลง เข็นบ้าง ปั่นบ้าง บางจุดก็ชันซะ ขึ้นมาแบบ 1000 เมตร เราก็ว่า โอเคอีก 400 ไม่น่ามีปัญหา เปิด google map ดู ระยะทาง 30 กิโลที่เหลือนี่ ยังต้องไต่อีก 400 เมตร โดยระยะทางไต้่โดยรวมทั้งหมดอีก 1200 เมตร อิ๊บอ๊ายหละ ปั่นมาได้่ครึ่งทางก็พันกว่าเมตรแล้วนา นี่ยังขึ้นๆลงอีก พันกว่าเมตรหรอหว่า กว่าจะดันกันมาถึงปางมะผ้าได้ แทบจะฆ่ากันตาย พอลบอก เบื่อเขาแล้วไม่อยากปั่นแล้ว คิดในใจ ก็วางแผนมาเองนี่หว่า ทีตอนนี้มาบ่น แต่ก็เข้าใจเวลาคนมันเหนื่อยเนอะ พอหายเหนื่อยมันก็หายบ้า 555
วันที่สองปั่นจากปางมะผ้า เข้าปาย ดูจากกราฟภูเขาแล้ว ขึ้นอย่างเดียว ลงทีเดียว สูงสุดที่ 1400 กว่าเมตรอีกเช่นเคย จากที่ปั่นมาทั้งหมดนะ ขึ้นทีเดียว ลงทีเดียวปั่นง่ายกว่า เพราะทางขึ้นไม่ชันมาก ยิ่งถ้าดูผ่านกูเกิ้ลแมปแล้วทางมันเลี้ยวไปเลี้ยวมานี่ยิ่งง่ายใหญ่เลย เพราะไม่ชันมาก แต่ก็มี2-3 จุดที่ต้องดัน เพราะจุดหัวเลี่ยวชันเกินจะปั่น จะข้ามไปปั่นอีกฝั่งก็เกรงใจ กลัวรถสวนมา 555 ระยะทางขึ้น 20 กิโล ลงอีก 15 กิโล เหลือ อีก 7 กิโลให้ขึ้นๆลงอีกนิดนึง ระหว่างปั่นขึ้น เห็นบรรยากาศที่เปลี่ยนไปไต่ระดับความสูงเลยนะ ตอนอยู่ล่างๆก็ร้อนใช้ได้อยู่ มองขึ้นเขาไปเห็นหมอกลงอยู่บนยอดเขา ปั่นขึ้นไปเรื่อยๆ หมอกก็เหมือนจะลงต่ำมา หรือว่าเราปั่นสูงเข้าหาหมอกก็ไม่รู้ 555 เห็นไอน้ำพัดผ่านหน้าไป วิวสองข้างทางเริ่มมองไม่เห็น เพราะปั่นเข้ามาในหมกเรียบร้อย แต่ที่แปลกคิอ ทำไมยังเห็นถนนหนทางข้างหน้า ข้างหลังชัดมากก็ไม่รู้ ปั่นขึ้นไปจนจุดสูงสุดของวันนี้ ที่ดอยกิ้วลม ความสูงที่ 1,431 เมตรจากระดับน้ำทะเล สวยมาก หมอกเยอะมาก ข้างบนเป็นลานหญ้ากว้างๆ ให้คนมาถ่ายรูปมีร้านกาแฟสด จะบอกว่าใครมาแล้วห้ามผ่านไปโดยไม่แวะชิมกาแฟ ชมวิวก็ไม่ได้ เพราะขึ้นมาถึงนนี่ได้คงใกล้ตายแล้วหละ ยังไงล้านเปอร์เซนต์ก็ต้่องพัก อะเนอะ เหอเหอ
จอดเติมพลังสัก 45 นาที ดื่มกาแฟ กินม่าม่า จะบอกว่ากินม่าม่าเคล้าวิวหมอกแล้วอร่อยกว่าเดิมอีกนะ 555 ระหว่างนั่งพักเหนื่อยอยู่ มีคนเดินมาถาม โอ้โห นี่น้องปั่นจักรยานขึ้นมากิ่วลมหรอ เราก็บอกว่าคะ เขาก้ถามต่อว่า เริ่มปั่นมาจากไหน เราก็ว่า ปางมะผ้า เขาก็ว่า โห…เก่งเนอะ ว่าแต่เหนื่อยมั้ย คิดในใจ เอิ่ม…จะตอบยังดีหว่ะเนียะ ปั่นจักรยานขึ้นมาภูเขาชันขนาดนี้ ถ้าชั้นไม่เหนื่อยก็ไม่ใช่คนแล้วเฟ้ย แต่ก็ตอบกลับไปตามมารยาทว่า ก็เหนื่อยคะ ระหว่างนั่งดื่มกาแฟ หมอกก็ลงหนาขึ้น เรียกว่าหนาแบบไม่กล้าปั่นลงเลย เพราะล้านเปอร์เซนต์คงไม่เห็นทางแน่ แต่สักพักหมอกก็หายไป เตรียมตัวลงเนิน แบบ นอน-สต๊อป 555 ถ่ายวีดีโอมาด้วย แต่ลงนานเกิน เมมโมรี่เต็มเลยถ่ายมาไม่หมด 555
ระหว่างลงเนิน อยู่ดีมีตำรวจมาเปิดไซเรนไล่ คือถนนก็สองเลน ไหล่ทางก็ไม่มี ลงเนินมาก็ชัน แล้วพี่จะเปิดไซเรนไล่ให้หนูจอดข้างทางหรอคะ หันไปมอง อ๋อ คงจะเป็นคนใหญ่คนโตที่ไหนมา รถตำรวจอย่างเยอะ suv ให้เพียบ ขอโทษมันเปิดไวเรนใส่เกือบทุกคัน ก็แล้วถ้ารีบกันขนาดนั้น ไม่ออกเดินทางตั้งกะตี 5 เลยหละ จะได้ไม่มีใครมาขวางกรจราจรคุณ แม่ม…น่าโมโห จะปั่นกวดละ แต่ขึ้นเนินซะก่อน ความเร็วจาก 50-60 ตกเหลือ 10 เลย 555 รอบนี้ปล่อยไป อย่าให้เจอรอบหน้า แม่จะปั่นปาดหน้าให้ดู 555 ปากดีม่ะ
มาถึงปายรอบนี้ ก็เป็นการประกาศอย่างเป็นทางการแล้วว่า ข้าน้อยและนายพอลได้ปั่นจักรยานตามเส้นทาง แม่แตง-ปาย-ปางมะผ้า-แม่ฮ่องสอน สำเร็จครบทั้งเส้นทางอย่างเป็นทางการแล้วจ้า โอ๊ย…น้ำตาจะไหล
