วันที่ 10 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้ในหนึ่งวัน นราธิวาส ยะลา และปัตตานี

ปั่นไกลที่สุดเท่าที่เคยปั่นมาในชีวิต 138 กิโล พร้อมกระเป๋ารอบด้าน เริ่มต้นที่ อ.เมือง จ.นราธิวาส ต่อที่ อ.เมือง จ.ยะลา จบที่ อ.เมือง จ.ปัตตานี โอ้สสสสส ภูมิใจในตัวเองจริงๆ แต่งานนี้ต้องขอบคุณ ตาพอลด้วย เพราะถ้าไม่ได้ตาพอลคงจะมาไม่ได้ไกลขนาดนี้หรอก

ออกจากโรงแรมแต่เช้า มื้อเช้าวันนี้ข้าวเหนียวหมูปิ้ง ปั่นไปกินไป ปั้นข้าวเหนียวไป ตลกตัวเองเหมือนกัน ปั่นๆอยู่มีพี่คนนึงปั่นมาเทียบข้าง เมื่อวานเขาก็ปั่นจาก อ.บาเจาะ มาส่งที่ อ.เมืองนราธิวาส พี่เขาขี่มาเป็นเพื่อนจนถึง ยี่งอ ที่อีกกลุ่มนึงรออยู่ เส้นทางที่ปั่นวันนี้มีให้เลือกทั้งหมด 3 ทางถ้วน เส้นแรกปั่นกลับเส้นหลักที่มาเมื่อวาน 100 กิโลจากนรากลับปัตตานี ถ้าไปทางนี้ก็ 2 วันกว่าจะได้เก็บยะลา ทางที่ 2 พี่ๆที่นราธิวาสแนะนำให้ปั่นเส้นในตัดขวางไปเลย ทางนี้ขึ้นเขานิดหน่อย ระยะทางก็ประมาณ 80 โลกว่าจะถึงยะลา ทางที่ 3 ขึ้นเขาไปเลย ใกล้มาก 50 โลถึงยะลา แต่ 2 ทางสุดท้ายนี่พี่ๆไม่แนะนำให้ปั่นไปกันเอง ตอนแรกก็ทำเป็นเก่งบอกไปทางที่ 3 ก็ได้ ปั่นขึ้นเขา ยังไงก็ต้องฝึกไว้ เพราะไปแม่ฮ่องสอนคงหนักแน่ๆ แต่ทุกคนลงความเห็นแล้วว่า ไปไม่ไหวหรอก มีดันจักรยานขึ้นแน่ๆ ก็เลยพาไปทางที่ 2 แทน ขอบคุณมากที่ไม่ฟังความคิดเห็นพวกหนู เพราะขนาดไปทางที่ 2 ยังจะตายเอา แม่เจ้า นี่ถ้าไปทางที่ 3 พี่ๆเขาคงได้มาช่วยกันเข็นอะ จำได้เลย พี่ที่ชมรมยี่งอ บอกเขาลูกสุดท้ายแล้ว พอไปถึง อ.รือเซาะ พี่ที่ชมรมรือเซาะก็บอกลูกสุดท้ายแล้ว อีกกิโลนึงถีงที่พักดื่มน้ำ บ๊ะ ขึ้นลงมา 2-3 เนินแล้วยังไม่ถึงเลย ถืง อ.รามัน พี่ก็บอกลูดสุดท้ายแล้ว เอางี้ลูกสุดท้ายยันยะลาเลยดีกว่า 555 ก็โดนหลอกล่อมาตลอดทางเลยทีเดียว ขอบคุณมากค่ะ ที่พามาส่ง

ประทับใจ อ.รือเซาะมาก ได้เจอท่านนายก อบต ด้วย (จำขื่อไม่ได้อีกแล้ว ขออภัยจริงๆ) ท่านก็ถามว่าไปยังไง มายังไง ก็อธิบายไป กลัวท่านไม่เห็นภาพเลยเอาแผนที่มากางกันเลยดีกว่า 555 หลังจากได้ท่านนายก อบต เซ็นหนังสือให้ ท่านก็ได้มอบรูปในหลวงและพระราชินี ตอนที่ท่านทั้งสองเสด็จมาที่ อ.รือเซาะ โอ้ แม่เจ้า ไม่รู้จะพูดยังไงเลย เป็นแค่คนบ้าปั่นจักรยานผ่านมาแค่ 2 คน ไม่ได้เป็นคนสำคัญอะไรขนาดนั้น ขอบคุณมากเลยนะคะ พอลบอกแล้วรูปใหญ่ขนาดนี้จะหิ้วกลับกันยังไงหละ เราก็ถามพี่เขาว่ามีเล็กกว่านี้มั้ยค่ะ หิ้วกลับไม่สะดวก แต่อีกใจก็ไม่อยากได้อย่างอื่น อยากได้รูปนี้ พี่เขาเลยบอก เอางี้เดี๋ยวโพสส่งกลับบ้านไปให้ ก็มารอกันว่า อาทิตย์หน้ารูปจะมาถึงบ้านอย่างปลอดภัยหรือไม่ ขอบคุณอีกครั้งคะ

แวะไปที่ อ.รามัน พอลบอกอ่านแล้วเหมือน อ.ราเม็ง 555 ทางท่านนายก อบต ก็เลี้ยงน้ำ งานนี้พอไปถึง หน้าที่ ประชาสัมพันธ์อย่างเราก็หนีไปนั่งที่อืื่น ปล่อยให้พอลคุยเอง เพราะไม่ไหวอะ หน้ามืด ไต่มาแต่ละเนิน กระเป็าหนักขนาดนี้ ลำบากจริงจัง เหมือนเป็น เซเลบ จริงๆ คนรอเพียบ กล้องให้พรึ่บ ทั้งขาเข้า และขาออก ขอออกนี่ฮาสุด เพราะทุกสายตาจับจ้องมาที่ จักรยานเราว่าจะออกตัวยังไง ปั่นยังไง ยังบอกพอลอยู่เลย นี่ถ้าเราเริ่มออกตัวแล้วดันล้มลงมา คงฮาน่าดู เขื่อว่าทุกกล้องต้องมีภาพตอนล้มแน่ๆ ดีนะที่ไม่ล้ม

เข้าตัวเมืองยะลา ได้ไปเจอพี่วิชิต พี่เป็นคนปัตตานี แต่ทำงานอยู่ยะลา พี่เขาก็ได้เชิญท่าน ผอ.มาเซ็นหนีงสือให้ ท่านผอ. บอกว่า ไหนน้องตีลังกาจักรยานให้พี่ดูหน่อย…..เง้อ……พูดไม่ออกเลย ท่านก็บอก งั้นปั่นจากจุดนี้ แล้วกระโดดข้ามเชือกอันนั้นหละได้มั้ย…..ง่า……จักรยานท่องเที่ยวนะค่า ไม่ใช่ผาดโผน โห….

ก่อนกลับออกจากยะลา แวะไปร้านจักรยาน เมาท์เท่าไบค์เซอร์วิส ยะลา ให้พี่เจ้าของร้านเซ็นหนังสือให้ พร้อมทั้งซื้อท่ีนั่งอันใหม่ให้พอล ตามหารุ่นนี้มานานแล้ว พี่เขาลดให้ 150 บาท ขอบคุณมากค่า

ก่อนออกจากยะลา แวะที่การกีฬาแห่งประเทศไทย สาขายะลา อยากอยู่คุยด้วยนานๆนะ แต่ฝนก็จะตก เหลือระยะทางอีก 40 กิโลกว่าจะถึง ซึ่งสมรรถภาพขาของที่งคู่ตอนนี้ ปั่นอยู่ที่ 15 กิโลเมตร ต่อชั่วโมง 555

ขาออกจากยะลา เข้าปัตตานี ฝนตกตลอดทาง ดีนะตกไม่ค่อยหนักมาก เส้นทางที่ใช้ปั่นกลับก็เป็นเส้นเก่า ระยะทางประมาณ 40 กิโลพอดี ผ่านค่ายสิรินธร เสียดายอย่างเดียว ไหล่ทางไม่ค่อยมี ปั่นไปก็เสียวตูดไป เหอเหอ ปั่นไปเกือบถึง อ.ยะรัง พี่ซีก็โทรมาบอกว่า มีคนรอรับอยู่ที่ บ้านปีกรี เขาจะปั่นมาส่งถึง เมืองปัตตานี คิดในใจ พี่ซีเขาต้องกลับเราไปทำอะไรให้คนในพื้นที่ไม่พอใจแน่เลย ถึงได้ไม่ไว้ใจให้เราปั่นกันเอง 555 (พูดเล่นนา) มาถึงขอบเมืองปัตตานี พี่เขาก็จะแยกกลับ ก่อนแยกก็อธิบายให้ฟังว่าจากจุดนี้ ไปหอนาฬิกายังไง 555 ความจำสั้น จำได้แค่เลี้ยวซ้ายข้างหน้า แค่นั่นเอง ที่เหลือจะไม่ได้เลย ก็งมทางกันจนมาถึง 555 อนาถจริงๆ

คืนนี้พักทีโรงแรมมายการ์เด้น คืนละ 550 บาท ก็โอเค ไม่มีอะไรเลิศหรูมาก อาหารงั้นๆ แต่ที่จะจำที่นี่ไปตลอดเลยก็คืน แอร์ เกิดมาเพื่งเคยสัมผัสแอร์ที่เสียงดังขนาดปลุกให้ตื่นได้ อืม…ของเราแรงจริงๆ

Tags: Narathiwat, Pattani, Yala, ไทย